*ترامادول یک مسکن اپیوئیدی برای دردهای متوسط تا شدید است . پس از گذشت حدود یک ساعت از مصرف خوراکی ترامادول، تأثیر ضددرد آن، آغاز می‌شود. مکانیسم عملکرد ترامادول به دو گونه است. اول این‌که مثل دیگر داروهای اوپیویید (مشتقات تریاک) آگونیست گیرنده‌های مو (μ) است. البته خاصیت چسبندگی ترامادول به گیرنده‌های «مو» بسیار ضعیف است. ماده متابولیزه شده او-دسمتیل‌ترامادول نسبت به عنصر مادر خاصیت چسبندگی بیشتری به گیرنده‌های مو دارد و خاصیت مخدری قوی‌تری از خود به جا می‌گذارد. به همین دلیل خاصیت تسکین درد در ترامادول حدود ۱۰ برابر ضعیف‌تر از مرفین است.
ترامادول دارای میل متوسط به گیرنده سیگما ۱ است، این گیرنده عموماً دارای عملکرد تشنج‌زایی است و همچنین دارای خاصیت ضدافسردگی همراه سرخوشی است.
*با توجه به این‌که مکانیسم کنترل درد در ترامادول مشابه مورفین است. مصرف مداوم آن منجر به وابستگی فیزیکی و روانی مشابه اعتیاد به مواد مخدر می‌شود و مصرف طولانی مدت ترامادول منجر به اعتیاد به آن شده و درمانی کاملاً مشابه با درمان سوءمصرف مخدرهایی چون تریاک، کراک و هروئین دارد.
*نوار تست یک مرحله ای ترامادول ( TRL) نتیجه را مثبت نشان میدهد وقتی که ترامادول در ادرار از Cut off: 100 ng/Ml تجاوز کند .
*نوار تست مخدر یک مرحله ای ترامادول ، روش ایمونوکروماتوگرافی رقابتی است. مواد مخدری که ممکن است در نمونه ادرار موجود باشد در مقابل ترکیب ماده مخدر متصل به بستر کروماتوگرافی ، برای اتصال به آنتی بادی اختصاصی خود مقابله میکنند.
